■ فراق پدر 6 ساله شد بخش عمومی

به یاد روزهایی که هنوز بوی مرد و مردانگی در خانه می‌پیچید .

به یاد مردی که شکست و هیچکس تنهایی‌اش را حس نکرد .

به یاد مردی که همیشه آرام و بی‌صدا تنهاییش را با خودش تقسیم می کرد.

بی‌خداحافظی کوچ کرد. او در میان تنهاییش پر کشید و رفت!

اما هنوز صدای قدمهایش را درخانه میشنوم ,

او که هر وقت مرا میدید تمام جوانیش را در وجودم میدید ؛ تمام جوانی از دست رفته اش را...

بارها میشد که کنارم باشد و دلم با او نباشد اما …

پدر هر جا که باشد ، دور و نزدیک ، شک ندارم که دلش هر لحظه با من است …


شش سال پیش بود که درشبی بارانی رفتی

هنوز یادم هست رفتنت را که چه غریب رفتی.

چه سکوتی داشت آنروز ، غمناک بود.

یاد دارم خاطره چشمانت را که چه آرام خفته بود.

و من در میان آسودگی عمیق چشمانت

هنوز گم شده ام...

خدایا

پدرم با من مهربان بود ،

با او مهربان باش ...